Hekman en Schouten winnen eerste Grand Prix wedstrijd in Lulea
Gary Hekman (AB Vakwerk) en Irene Schouten (Royal A-ware) zijn de winnaars geworden van de eerste Grand Prix wedstrijden in het Zweedse Lulea. In de wedstrijd over ruim honderd kilometer die werd verreden op het zee-ijs van de Botnische golf was Hekman in de eindsprint Jorrit Bergsma en Chrispijn Ariëns de baas. In de snelle wedstrijd die plaatsvond onder ijskoude omstandigheden en werd gekenmerkt door vele valpartijen en veel rijders met materiaalpech (door steentjes op het ijs) waren nauwelijks uitlooppogingen die een kans van slagen leken te hebben. Van de 52 marathonschaatsers wisten slechts 27 zich te klasseren in de loodzware wedstrijd, waarbij na afloop de vraag gerechtvaardigd leek of het parcours door de organisatie niet verlegd had kunnen worden om de steenslag op het ijs te vermijden. De fijne kiezelsteentjes die in Scandinavië in de winter gebruikt worden bij de gladheidsbestrijding op de wegen, waren op een gedeelte van het parcours op het ijs gewaaid.
Halverwege de wedstrijd was er een vluchtpoging van Erik Jan Kooiman en Christiaan Hoekstra. Zij slaagden erin om een voorsprong op te bouwen van een kleine minuut. Dat was niet genoeg om uit de greep van het peloton te blijven. In de laatste kilometers probeerde eerst Frank Vreugdenhil en later Jorrit Bergsma nog te ontsnappen, hun poging strandden in het zicht van de finish. Dat gold ook voor de poging van Gary Hekman, die vervolgens alles op de sprint gooide. 'Mijn hele schaats is kapot, je ziet Simon (Schouten) onderuitgegaan in de finale, je gooit wat open uit het grote toverboek, in de finale viel het niet stil en dan moet je wat proberen', vertelde Gary Hekman na afloop van de wedstrijd. 'De wet van Murphy was van toepassing, dan moet je jasje aanhouden, dan rijd je je schaatsen helemaal stuk, ik probeerde niet af te zetten onder de brug, maar deed dat toch een keer en dan zijn gelijk je schaatsen stuk', meldde Peter van der Pol. De marathonschaatser uit het Gelderse Ochten die dit jaar een punt zet achter zijn schaatscarrière vertelde monter dat er nog twee kansen komen in de wedstrijden van zaterdag en zondag.
In de eerste Grand Prix wedstrijd was er ook een opvallend goede klassering in de einduitslag voor de 'Groningse Fries' Marco van der Tuin (Bouwselect) die als vijfde eindige en Jesse Vriend (Stehman Viking) uit Hoogkarspel die als negende over de finish kwam.
Irene Schouten
'Het is 80 kilometer, ik verwacht dat er een kopgroep ontstaat, Irene en Carien zijn twee dames die op natuurijs goed uit ten voeten te kunnen en die zitten daarbij', dat meldde ploegleider Oege Ferwerda (Royal A-ware) vlak voor de start van de dameswedstrijd. Die woorden van Ferwerda kwamen uit. Om klokslag negen uur startte de dameswedstrijd. Bij vertrek was de gevoelstemperatuur bijna twintig graden onder nul. Dat leidde in combinatie met de steenslag op het ijs tot een slachting in de beginfase van de wedstrijd.
Maud Wijtkamp (bewustwinkelen.nl) moest met een kromme schaats al na een ronde de strijd staken. Ze zocht hevig teleurgesteld de warme tent van de organisatie om even op adem te komen. Dat gold ook voor Janet Beers. De rechter schaats van de talentvolle marathonschaatsster van Speelman Haak, schoot bij elke slag die ze nog wanhopig probeerde te maken alle kanten op, maar niet de goede. 'Ik heb geen afgezet meer, het is geen doen meer', zei Beers die door ploegleider Gerben de Ruiter Bekkering werd opgevangen. Ook Daniele Bekkering die meedeed als regiorijdster meldde botte schaatsen te hebben. De oud kampioene maakte een opvallend fitte indruk tot pech haar dwong de kopgroep te verlaten. 'Ik moet fors aan de bak vanmiddag meldde de Ruiter Bekkering even later nadat ook Vera Otten de koers met materiaalpech moest verlaten. 'Niet alleen met slijpen van de schaatsen maar ook met het mentale gedeelte,' lachte hij met kiespijn. Pech was er ook voor de formatie van Jan Martien van de Wetering (MK bascics) Door een valpartij moesten Iris van der Stelt en Dieuwertje van Kalken de kopgroep verlaten. Lisa van der Geest liet zich afzakken om haar ploegmaatjes te helpen, maar kwam in een onmogelijke spagaat te zitten nadat ze de kopgroep steeds verder uit het zicht zag verdwijnen. Het lukte van der Geest niet meer om terug te keren in het front van de wedstrijd. Hevig teleurgesteld en zwaar balend stond ze een paar ronden later aan de kant. De loodzware wedstrijd begon zijn tol te eisen. Bij het ingaan van de laatste ronde leken de meeste kansen te liggen in een groepje van vier dames dat een kleine voorsprong had weten te nemen op het peloton. De sterk rijdende Carien Kleibeuker, de rappe Carla Ketellapper Zielman, de verrassing van de dag Floor Peters en niemand minder dan Irene Schouten. Schouten maakte de wedstrijd vakkundig af met een zeer sterke eindsprint waarin ze Carla Ketellapper Zielman en ploeggenote Carien Kleibeuker ruim voorbleef. Schouten was blij met de overwinning en betrok ook nadrukkelijk ploeggenote Kleibeuker in het succes.'We bereiden ons voor op de lange baan en dat we dan een en drie worden is super, mijn schoenen zaten de eerste ronden heel strak en daarna heel los, ik dacht dat wordt helemaal niks meer', vertelde Ireen Schouten. De verrassing in de wedstrijd was Floor Peters (Rekenservice VGR) zij eindigde als vierde. Peters: Ik ben echt superblij dat ik in de kopgroep zat. Ik was super moe en ik pakte een scheur. Ik vond het wel prima, het was goed te doen, het was hollen en stilstaan, dan moet je wel diep gaan. Ik ben helemaal leeg nu'.
