Hendrika Sinnema zet een punt achter haar schaatscarrière

Bij de laatste KPN Cup wedstrijd in Leeuwarden namen elf dames afscheid van het marathonschaatsen op topniveau. Daarbij hoort Hendrika Sinnema (29) van marathonteam Forte van der Steen Development. De juriste uit Heerenveen – tijdelijk woonachtig samen met haar vriend Jeroen Keuning in Jubbega- maakte vijf jaar deel uit van de topdivisie. Hendrika klasseerde zich vier keer in de Alternatieve Elfstedentocht en vooral op haar prestatie in 2016 in Oostenrijk is ze het meest trots. Toen lukt het voor het eerst om de 200km op de Weissensee uit te rijden in het selecte gezelschap van topschaatssters van de lange adem.

Stoppen

“De drukke combinatie van een fulltime baan en marathonschaatsen vraagt veel van je”, vertelt Hendrika in de gezellige showroom van Blauw Woonidee in Jubbega, een rijk gesorteerde winkel met alles op het gebied van wonen. De zaak is in handen van haar schoonfamilie. Jeroen de partner van Hendrika is hier ook werkzaam.

Hendrika: “We wonen nu tijdelijk in het woonhuis bij de winkel omdat ons huis in Heerenveen in aanbouw is”. Schaatsen is een grote passie van Hendrika maar ze merkte dat vooral het herstel na de wedstrijden veel tijd kost door alle drukte. “Jeroen komt ook uit de schaatswereld en is ook betrokken bij Forte van der Steen Delvelopment, maar sporten op dit niveau vraagt privé gezien veel van je. Ik heb een fulltime baan bij Metafoor Vastgoed en Software. Als juridisch adviseur op het gebied van vastgoed en grondzaken adviseer ik gemeenten in heel Nederland. Voor mijn werk moet ik dus regelmatig heel het land door. Verder krijg ik bij het bedrijf ook de kans om verder door te groeien en daar wil ik graag gebruik van maken met oog op de toekomst.”

Daniëlle Bekkering

Vorig jaar keerde Hendrika met een longontsteking terug van de Grand Prix wedstrijden in het Zweedse Luleå. Ze begon daardoor te twijfelen over stoppen met schaatsen. Daniëlle Bekkering met wie ze goed bevriend is haalde haar over om nog een jaartje door te gaan. “Volgens mij ben je daar nog klaar voor”, zei Daniëlle. Dat bleek ze goed gezien te hebben. Hendrika is haar nu dankbaar voor dat advies. Stoppen komt nu echt op het juiste moment. Ik heb het gevoel dat ik er alles uitgehaald heb wat er inzat.

Daniëlle moest vorig jaar met een sleutelbeenbreuk de strijd in Zweden staken. Hoewel ze een punt zette achter haar schaatsloopbaan wilde Daniëlle in Zweden nog graag wat recht zetten. Van marathoncoördinator Willem Hut kreeg Bekkering toestemming om als regiorijdster uit te komen in de slotwedstrijd van de Grand Prix serie in Zweden. Bekkering haalde de eindstreep en kon definitief een punt zetten achter haar imposante schaatscarrière .

Schaatsloopbaan

Hendrika begon als junior met shorttrack. Tijdens haar studietijd in Groningen ging het schaatsen op een laag pitje. Daarna pakte ze bij schaatsclub HCH in Heerenveen het schaatsen weer op en koos voor de langebaan. Voor puur voor de fun schaatsen bleek Hendrika te fanatiek. Sijtje van de Lende, haar trainster bij HCH, zag dat direct en adviseerde haar om ook om deel te nemen aan de regionale marathoncompetitie. Ze reed drie jaar mee in de regionale Noordoost competitie, won diverse wedstrijden, eindigde in het eindklassement op het podium en stroomde toen door naar het landelijke marathonpeloton. Vijf jaar maakte ze deel uit van schaatsteam Forte Development. Samen met Denise van der Hulst, Sara van Vliet, Liesbeth en Milatz, verzorgster Lynata Dijkstra en coach Johnny Verbeek kijkt ze terug op een uitstekend (laatste) seizoen van de ploeg. “Voor de jonge rijdsters heb ik ook nog wat kunnen betekenen in het geven van advies. Het is prachtig om te zien als ze dat oppakken.”

Seizoen 2018-2019

Al aan het begin van het seizoen wist Hendrik dat dit haar laatste seizoen zou worden. “Ik wilde niet dat het een soort afscheidstournee of zo zou worden, daarom heb ik het ook pas op het laatste moment verteld aan het team dat ik zou stoppen.” Nog een keer alles op alles zetten op een goed seizoen neer te zetten, dat was het doel van Hendrika. In de regiocompetitie pakte ze drie overwinningen en zes podiumplaatsen. Hendrika hoopte dat ze in haar laatste seizoen de kans zou krijgen om de starten in de Elfstedentocht. Dat gebeurde niet. Winterweer in Nederland kwam er bepaald niet. Dus moest het in Oostenrijk en Zweden gebeuren. “Tot 190 km ging het best goed dit jaar in de Alternatieve Elfstedentocht, je moet altijd wat dingen overwinnen tijdens zo’n lange wedstrijd. In het begin van de koers was het bar koud, op een gegeven moment had ik zelfs even geen gevoel in mijn handen meer. Later op de dag werd het gelukkig wat warmer. In het begin van de wedstrijd lag het tempo laag en dan is het krachten sparen voor de finale. In de laatste ronde was de koek echt op. Op het laatst kon ik zelfs niet meer versnellen. Het enige wat dan nog telt is uitrijden.”

Bij de Grand Prix wedstrijden in Zweden hoopte Hendrika haar schaatscarrière af te sluiten met een paar goede klasseringen. Dat liep anders dan gehoopt. “In de eerste wedstrijd viel ik vier keer en in de laatste wedstrijd reed ik met mijn schaats over een steentje. Mijn schaatsijzer was helemaal bot geworden. Er viel niet meer mee te schaatsen.”

De toekomst

Het is voor Hendrika nog te vroeg om na te denken over een rol als ploegleider of teammanager in de marathonsport. Ze blijft (recreatief) schaatsen en overweegt zelfs om een beennummer aan te vragen voor de regionale marathoncompetitie. Sportief gezien gaat alles op een lager pitje. Maar aflopende rondjes schaatsen met de club tijdens het trainingsuur met Sijtje van de Lende, dat wil Hendrika niet graag missen. Net als de gezellige duurritten op de fiets op zaterdagmorgen met koffie na afloop. En als de Elfstedentocht komt? “Dan ga ik voor een kruisje in de toer”, lacht Hendrika.