De mannen en vrouwen van '97 'Het andere verhaal'
V.l.n.r. Wendy Vergeer, Henny Borst-Bok, Janny Zonderland, Geertje Huitema, Kea Lootsma, Margreet Merbis, Lenie Dijkstra en Jacolien Vogelzang
Alle rijdsters die na 8 uur en 53 minuten over de finish kwamen op de Bonkevaart bij de 15e Elfstedentocht in '97 waren buiten de tijdslimiet en werden niet opgenomen in het eindklassement. Sommige rijdsters liepen het Elfstedenkruisje op slechts enkele minuten mis, andere rijdsters wisten al halverwege de wedstrijd dat ze het niet meer zouden redden en zetten alles op alles om toch de eindstreep te halen van de Elfstedentocht. Bij de mannen gold als limiet voor een kruisje dat de eindstreep gepasseerd moest zijn binnen 20% van de winnende tijd. Voor vrouwen was die onevenredig zware eis gesteld op 30% binnen die (mannen) tijd. Pas in 2012 werden de reglementen aangepast. Nu geldt als eis dat een Elfstedenkruisje behaald kan worden als er voldaan is aan de eis om binnen 30% van de winnende tijd bij de vrouwen in Leeuwarden terug te zijn.
Wie zijn deze rijdsters die in '97 buiten de limiet finishten, wat vormden hun sportieve drijfveren en hoe keken ze in 2014, bijna achttien later jaar later terug op die voor velen belangrijk gebleven dag, 4 januari 1997? Van plaats 11 tot 16 bleef de jury nog de aankomst van de rijdsters noteren, daarna ‘werd er niet meer geschreven’.
11. Bianca Duursma
12. Lenie van der Hoorn-Langelaan
13. Marjanne Mager
14. Antoinette Voskuil
15. Laura Kamminga
16. Marjanne Smit
17 Monique Vergeer*
Hoewel de als nummer 16 gefinishte Marjanne Smit gelijktijdig met Monique Vergeer over de finish kwam, werd zij als nummer 17 niet geklasseerd. Regels zijn regels en zelfs een eindtijd kon er niet meer op de stempelkaart van Vergeer geplaatst worden. Haar geleverde topprestatie bleef zonder tastbare herinnering. Dat gold ook voor Yvonne van Schie en Kitty Snel en mogelijk nog voor andere rijdsters die helaas niet meer te achterhalen waren. De verhalen van deze groep topschaatssters geven een fascinerende en emotionele inkijk in de drijfveren en achtergronden van deze groep Elfstedenrijdsters.
Na het verstrijken van de tijdslimiet en plaats 16 finishten een groep vrouwen gelijktijdig op de Bonkevaart. De foto van de groep vrouwen die uitzinnig van vreugde waren dat ze de Elfstedentocht hadden uitgereden verscheen in dagbladen, weekbladen en in enkele Elfstedenboeken. Kenmerkend aan deze groep was dat een aantal vrouwen uit deze groep het wielershirt droegen van wielerclub de Blauwe Trein uit Sint Nicolaasga. Deze groep, gemakshalve ‘De Blauwe Trein’ genoemd bestond uit een aantal talentvolle Friese en Zuid-Hollandse marathonschaatssters.
Velen van hen waren nog maar kort actief op het aller hoogste niveau in de schaatssport en hadden nog nooit 200km geschaatst toen op 2 januari 1997 ‘het it giet oan’klonk’. Daarom sprak een groot deel van deze groep af om zolang mogelijk samen te werken.
In de nazomer van 2014 kwam deze groep bij elkaar en spraken ze over ‘die tocht’ en hun leven.
Fotografen Neeke Smit en Glenn Wassenbergh maakten een serie prachtige fotoportretten van ‘De Blauwe Trein’. voor het boek: Deelnemen mag, winnen is een ander verhaal. Vrouwen in de Elfstedenwedstrijdtocht