De mannen en vrouwen van '97: Jan Haga, Willem Hulzebosch en Douwe de Boer

Jan Haga

Geboortejaar: 1947

Leeftijd in 1997: 50 jaar

Woonplaats: Bolsward

Kinderen: 2 zoons en 1 dochter

Burgelijke staat: gehuwd

Beroep: Onderwijzer (gepensioneerd)

Jan: “Ik ben geboren en getogen in Hindeloopen. De Elfstedentocht van 1963 kan ik mij nog goed herinneren. In Hindeloopen zag ik de gebroeders Fekken als eerste doorkomen. In die winter stond ik ook dagelijks op het ijs. In 1965 werd ik achter Bennie van de Weide derde bij een afvalwedstrijd en dat was de aanleiding om lid te worden schaatsclub de Preamkeskouwers. De kunstijsbaan in Heerenveen was er nog niet en met de club gingen we dan naar de baan in Deventer om te trainen. Ik houd van schaatsen, een echt winnaarstype ben ik niet. Het schaatsen vind ik vooral leuk om te doen.

Als toerschaatser volbracht ik de Elfstedentochten in 1985 en 1986. Pas na mijn veertigste ben ik mee gaan doen aan de landelijke marathoncompetitie bij de veteranen. In 1997 kreeg ik de kans om als wedstrijdrijder te kunnen starten in de Elfstedentocht.

Twee dagen voor de Elfstedentocht van 1997 had Bennie van de Weide verkondigd op Omrop Fryslân dat het goed was om je tegen de kou in te smeren met olijfolie. Dat leek mij een goede tip. Bij aankoop van dat spul kwam ik in de winkel mijn schaatsmaat Douwe de Boer tegen. Terplekke spraken we af dat we de volgende dag gezamenlijk naar Leeuwarden zouden rijden en tijdens de wedstrijd zouden proberen zo lang mogelijk bij elkaar te blijven.

Onderweg stond er familie van mij langs de kant om mij op afgesproken plekken langs de Elfstedenroute, een tasje met een krentenbolletje en wat drinken aan te reiken. Na een goede start heb ik in een constant tempo kunnen rijden. Op weg naar Dokkum had ik het moeilijk en wilde ik mij laten afzakken naar een achtervolgend groepje. “Niet doen”, riep Douwe, “anders haal je het niet”.

Vanaf Dokkum ben ik ‘volle bak’ naar Leeuwarden geschaatst. Met nog enkele minuten speling kwam ik binnen de tijdslimiet over de eindstreep. Douwe riep mij toe dat ik snel mijn laatste stempel moest halen om op tijd geklasseerd te worden. Na dat gedaan te hebben plofte ik neer op een bankje. Een verslaggever van SBS6 liep op mij af en stelde voor de camera een aantal vragen.

In de bus op weg naar het FEC voelde ik mijn krachten langzaam terugkomen. In de avond was ik inmiddels voldoende hersteld om naar festiviteiten te gaan, die voor Elfstedenrijders in Burgwerd, mijn toenmalige woonplaats, georganiseerd werden. In 1997 werd ik in Amsterdam derde bij het NK marathonschaatsen voor veteranen. Dat beschouw ik als een ander sportief hoogtepunt in mijn sportcarrière. Al jaren schaats ik geen wedstrijden, maar mijn passie voor het schaatsen is allerminst verdwenen. In de winter ga ik graag nog een paar keer per week naar de Elfstedenhal in Leeuwarden om mijn rondjes te rijden. Ik loop er echt niet mee te koop, maar ik ben er wel trots op dat ik in 1997 als 49 jarige geklasseerd ben als wedstijdrijder in de Elfstedentocht.”

..........................................................................................................................................................................

Willem Hulzebosch

Geboortejaar: 1957

Leeftijd in 1997: 40 jaar

Ondernemer (bouwbedrijf)

Hardenberg

Ongehuwd

Willem:

“Als toerrijder deed ik mee aan de Elfstedentocht in 1985 en 1986. Van mijn deelname aan de Elfstedentocht in 1986 kan ik mij nog herinneren dat ik op mijn buik een tasje droeg met daarin twee liter brinta. Dat bevroor natuurlijk.

In 1986 deed ik acht uur over de Elfstedentocht, dat was zelfs sneller dan de laatste geklasseerde wedstrijdrijders in die tocht. Er werd tegen mij gezegd dat ik bij een volgende Elfstedentocht maar aan de wedstrijd moest deelnemen. Dat advies heb ik opgevolgd. In 1988 ben ik landelijk marathonschaatser geworden en in deze tijd ook een keer Overijssels Kampioen langebaanschaatsen geworden. Ook trainde ik veel met mijn neef Erik Hulzebosch. Ook mijn achterneef Jan Hulzebosch sloot later bij ons trainingsgroepje aan.

Naast het marathonschaatsen was ik ook actief in het skeeleren. Diverse keren heb ik de Elfstedentocht in de wedstrijd geskeelerd. Ook heb ik met succes aan diverse wintertriathlons deelgenomen.

Bij de Elfstedentocht in 1997 was het vooral mijn doel om geklasseerd te worden en binnen de wedstrijdlimiet te finishen. In de beginfase van de wedstrijd vond ik het wel een hele onderneming om in het donker te schaatsen. Gelukkig had ik onderweg steun van mijn familie en diverse buren.

Na een goede start miste ik mijn eerste verzorging. Pas bij de Galamadammen kon ik een tasje met eten en drinken aanpakken. Dat betekende wel dat ik het ploegje waarin ik reed moest laten gaan. Hierna heb ik hele stukken alleen geschaatst. Onderweg was ik steeds aan het rekenen en wist ik dat het krap zou worden. Ik ben diep moeten gaan om binnen de tijd te blijven. Het is een geweldige ervaring als het allemaal lukt en je zonder kleerscheuren de finish passeert. Tot 2006 heb ik aan de landelijke marathoncompetitie meegedaan. Tegenwoordig houd ik mijn conditie op peil door op recreatief niveau te fietsen en hard te lopen want als er een Elfstedentocht komt, dan wil ik als toerrijder fit genoeg zijn om deel te kunnen nemen."

Douwe de Boer

Geboortejaar: 1953

Leeftijd in 1997: 44 jaar

Waaksens

Beroep: Accountant

Getrouwd 3 kinderen

Douwe:

“Als schaatser ben ik een laatbloeier. Pas op mijn 24e kwam ik in de Friese langebaanselectie. Mijn sprintsnelheid was net niet hoog goed genoeg om aan het NK Allround te kunnen deelnemen.

Het meeste plezier had ik in het schaatsen van lange afstanden. In die tijd kon je je nog niet specialiseren op de 5 en 10 km. Daarvoor werden geen aparte wedstrijden georganiseerd. Als training reed ik weleens in mijn eentje een 10 km op de baan.

In de winter van 1985 maakte ik net geen deel meer uit van de Friese selectie. In januari 1985 werd de Elfstedentocht op de valreep afgelast. Met mijn broer en een paar vrienden hebben we toen de Elfstedentocht op ons eigen houtje geschaatst. Dat werd een onvergetelijke ervaring. In februari begon het weer te vriezen en kon er toch een Elfstedentocht georganiseerd worden.

Mijn broer (Sjoerd van den Berg, de latere trainer van de Friese schaatsselectie) adviseerde mij dat ik wel aan de wedstrijd mee kon doen. Omdat ik geen landelijk marathonrijder was, voldeed ik niet automatisch aan de criteria om in de wedstrijd van start te mogen. Op voordracht van een selectiecommissie van de Elfstedenvereniging met oud-Friese cracks, zoals Piet Venema en Sake Santema, werd ik toegelaten tot de wedstrijd. Als 141e eindigde ik in de Elfstedentocht van 1985.

Na de Elfstedentocht van 1985 ben ik aan de landelijke marathoncompetitie gaan deelnemen. Naast het schaatsen werkte ik fulltime en volgde in de avonduren ook nog een studie om accountant te worden. In 1986 was ik veel beter voorbereid op een Elfstedentocht en eindigde ik op de 45e plaats. Na 1986 ben ik een aantal keren in de top tien geëindigd bij de Alternatieve Elfstedentochten in Finland.

In 1997 was ik de veertig inmiddels gepasseerd, maar nam nog fanatiek aan wedstrijden deel. Een aantal keren ben ik Fries marathonkampioen geworden in de veteranenklasse. Na de aankondiging van de Elfstedentocht in dat jaar, twijfelde ik niet om in de wedstrijd van start te gaan.

Uit ervaring wist ik dat je vlot moet starten in een Elfstedentocht. Bij een oostenwind krijg je het tegen na Stavoren, dan moet je in een sterke groep schaatsen.

'Kom Jan, we moeten even volle bak schaatsen', zei ik op de Zwette tegen mijn trainingsgenoot Jan Haga, met hem had ik afgesproken om zoveel mogelijk samen de wedstrijd te schaatsen.

De wedstrijd verliep vrij ontspannen voor mij, ik heb geen moment getwijfeld dat het niet zou lukken om binnen de wedstrijdlimiet te blijven. Ik kwam vrij fit over de finish en heb onderweg genoten van de Elfstedentocht. Nog steeds beoefen ik fanatiek de schaatssport, waarbij geldt, dat ik meer een liefhebber ben dan een wedstrijdsporter.

Het zou bijzonder zijn als ik samen mijn zoon (Taeke, ook oud-landelijk marathonschaatser) nog eens van start zou kunnen als toerrijder in de Elfstedentocht. Dat is iets om naar uit te zien."