Een gebaar zegt meer dan woorden

Henny Borst-Bok (47) ploegleider bij team Artecef weet wat marathonschaatsen is. Tussen 1996 en 2005 maakte ze deel uit van het marathonpeloton. Ze won twee landelijke marathons. En samen met haar echtgenoot Ruud Borst ging ze jarenlang vol voor het marathonschaatsen. Ze weet hoe het voelt als het even niet lukt. Een gebaar zegt dan meer dan woorden! De jonge schaatssters Danielle Ootes en Dieuwertje van Kalken leert ze de kneepjes van het vak. En de natuurijs-specialisten Britt Tjalma en Marlous Hoogeveen zullen met haar steun in de (Alternatieve) Elfstedentocht voor topprestaties zorgen.

“Een supertalent was ik niet, doordat ik lang aan de kleine kant en ongunstig jarig was, vielen mijn schaatsprestaties niet op. Ik heb ook nog een tijdje aan gymnastiek en handbal gedaan, maar schaatsen bleek mijn passie te zijn. Bij schaatsclub STD in Sint Nicolaasga ben ik begonnen en één van mijn eerste trainers was Egbert de Jong", vertelt Henny*. In het seizoen 1996-1997 maakte ze haar debuut als landelijk marathonschaatsster.

Henny: "Met Kea Lootsma, Geertje Huitema en Martina Blanke vormden wij een leuk groepje. Onze sponsor was Van der Werf. Achteraf gezien viel ik gelijk met mijn neus in de boter, doordat in mijn eerste seizoen een Elfstedentocht werd verreden."

Ze heeft nog te weinig ervaring op de lange afstand om in die wedstrijd een rol van betekenis te spelen. En door de strenge wedstrijdlimiet (in 1997) slaagt ze er niet in om binnen de tijd te finishen. Geen kruisje, maar wel een geweldige ervaring.

Onderweg vormt zich een groep van verschillende marathonschaatssters die nauw samenwerken om de Bonkevaart te halen. In 2014 zochten ze elkaar op ter gelegenheid van de publicatie van het boek *Deelnemen mag, winnen is een ander verhaal, vrouwen in de Elfstedentocht en werden herinneringen opgehaald aan die barre tocht.

Henny Bok (3e van achter) passeert met haar groepje Hindeloopen. Elfstedentocht 1997. Op kop Janny Zonderland en Kea Lootsma.